یکی از ویژگی های کلیدی سیستم تحصیل در هلند که طبق ماده ۲۳ قانون اساسی تضمین شده است، آزادی آموزش است.  این به آزادی تأسیس مدارس (آزادی تأسیس)، سازماندهی تدریس در مدارس (آزادی سازماندهی تدریس) و تعیین اصولی که بر اساس آنها استوار است (آزادی عقیده) اشاره دارد.  مردم حق دارند مدارسی را تأسیس کنند و بر اساس اعتقادات مذهبی، عقیدتی یا آموزشی تدریس کنند.  در نتیجه، مدارس دولتی و خصوصی در هلند وجود دارد.

مدارس در سیستم تصحیل در هلند

سیستم تحصیل در هلند

با بودجه دولتی هستند و برای همه کودکان، صرف نظر از مذهب یا دیدگاه باز هستند.  آنها از طرف دولت آموزش می دهند.  آنها توسط شورای شهرداری یا یک نهاد حقوقی عمومی یا بنیادی که توسط شورا ایجاد شده است اداره می شوند.  برخی از مدارس دولتی آموزش خود را بر اساس ایده های آموزشی خاص، مانند روش های مونته سوری، جناپلان یا دالتون قرار می دهند.

 مدارس خصوصی نیز دارای بودجه دولتی هستند، اگرچه توسط دولت راه اندازی نشده اند.  این مدارس توسط هیئت مدیره انجمن یا بنیادی که آنها را راه اندازی کرده اداره می شود.  این مکاتب به اصطلاح فرقه ای، آموزه های خود را بر اساس باورهای دینی یا عقیدتی قرار می دهند.  این مدارس شامل مکاتب کاتولیک، پروتستان، یهودی، مسلمان، هندو و انسان‌شناسی است.  برخی از مدارس خصوصی، آموزش خود را بر اساس یک ایده آموزشی خاص، مانند روش های مونته سوری، جناپلان یا دالتون قرار می دهند.  مدارس فرقه ای می توانند از پذیرش دانش آموزانی که والدین آنها اعتقاد یا ایدئولوژی مبتنی بر آموزش مدرسه را ندارند، خودداری کنند.

 با این حال، آزادی آموزش توسط استانداردهای کیفی تعیین شده توسط وزارت آموزش، فرهنگ و علوم در قوانین آموزشی محدود شده است.  این استانداردهای کیفی – اهداف اصلی – به آنچه باید در آموزش ابتدایی، متوسطه و ویژه دولتی و خصوصی آموزش داده شود و مورد مطالعه قرار گیرد اشاره دارد: یک روش جهانی برنامه ریزی آموزشی.  آزادی آموزش به مدارس این حق را می دهد که چگونه چارچوب های جهانی را به آموزش خاص ترجمه کنند.  علاوه بر این، تعداد ساعات آموزشی در سطح ملی تعیین شده است.  با این حال، مدارس در تصمیم گیری آزاد هستند که در برنامه ریزی آموزشی خود بر کجا تأکید کنند.

قانون اساسی مدارس دولتی و خصوصی را در شرایط مساوی قرار داده است.  این بدان معناست که آموزش دولتی و خصوصی به طور مساوی تأمین می شود.  آموزش ابتدایی و متوسطه رایگان است.  والدین مجبور به پرداخت شهریه نیستند.

 اگرچه بیشتر مدارس خصوصی توسط دولت تامین مالی می شوند، اما تعداد کمی از مدارس به صورت خصوصی تامین می شوند.  تعداد فراگیران در آموزش ابتدایی خصوصی با بودجه غیردولتی (طبقه بندی استاندارد بین المللی آموزش – ISCED 1) حاشیه ای است (۰.۳%).  در آموزش متوسطه عمومی (ISCED 2-3)، تعداد کمی از فراگیران (۳.۴٪) در آموزش خصوصی غیردولتی ثبت نام می کنند.

 قانون گذاری در سیستم تحصیل در هلند

 سیستم آموزشی هلند توسط قوانین مختلفی اداره می شود.  هر نوع آموزش قوانین خاص خود را دارد:

  • آموزش ابتدایی: قانون آموزش ابتدایی (WPO، ۱۹۸۵)
  • آموزش ویژه (ثانویه): قانون مراکز تخصصی (WEC، ۱۹۹۸)
  • آموزش متوسطه: قانون آموزش متوسطه (WVO، ۱۹۹۸)
  • آموزش حرفه ای و بزرگسالان: قانون آموزش بزرگسالان و حرفه ای (WEB)
  • آموزش عالی: قانون آموزش عالی و تحقیقات (WHO).
  • علاوه بر قوانین ذکر شده در بالا، سایر قوانین سیستم آموزشی در هلند عبارتند از قانون آموزش اجباری (۱۹۶۹) و قانون مراقبت از کودکان (۲۰۰۵).

 هلند چندین قرارداد بین المللی را در مورد آموزش فراگیر امضا کرده است.  اینها عبارتند از قطعنامه شورا و وزرای آموزش و پرورش در مورد ادغام کودکان و جوانان دارای معلولیت در سیستم های آموزشی عادی (۱۹۹۰)، بیانیه سالامانکا (۱۹۹۴) و کنوانسیون سازمان ملل متحد در مورد حقوق افراد دارای معلولیت (۲۰۰۶).  ).

 علاوه بر آن، تعدادی چارچوب قانونی و نظارتی برای تضمین ماهیت فراگیر سیستم آموزشی وجود دارد:

 قانون آموزش ابتدایی و قانون آموزش متوسطه اصلاح شد تا شامل یک ویژگی اضافی باشد که بیان می کند آموزش ابتدایی و متوسطه باید “شهروندی فعال و ادغام اجتماعی را تحریک کند”.

از آگوست ۲۰۰۶، یک سیستم وزن دهی برای تأمین بودجه مدارس با دانش آموزانی با معایب آموزشی (بالقوه) در آموزش ابتدایی برقرار است.  در سال ۲۰۱۹، سیستم وزن دهی به روز شد و اکنون بر اساس پنج معیار است:

  • سطح تحصیلات هر دو والدین
  • کشور مبدا مادر
  • مدت اقامت مادر در هلند
  • میانگین سطح تحصیلات همه مادران مدرسه
  • اینکه آیا والدین در یک برنامه تجدید ساختار بدهی شرکت می کنند.

 در سال ۲۰۰۷، قانون رفتار برابر به واسطه معلولیت و بیماری مزمن اقتباس شد.  پیش از این، این قانون فقط در مورد اشتغال، زندگی و آموزش حرفه ای اعمال می شد.  از سال ۲۰۰۹، این قانون برای آموزش ابتدایی و متوسطه نیز اعمال می شود.

 قانون کیفیت آموزش ویژه (متوسطه) (۲۰۱۲/۲۰۱۳). در سیستم تحصیلی هلند

سیستم تحصیل در هلند

 قانون آموزش مناسب (۲۰۱۴): آموزش متناسب با سیاست.

 سیستم

  • آموزش پیش دبستانی

 هیچ شرایط آموزشی رسمی برای کودکان زیر چهار سال وجود ندارد.  با این حال، امکانات مختلفی برای مراقبت از کودکان در خارج از سیستم آموزشی وجود دارد.  هیچ برنامه درسی قانونی برای کودکان ۰ تا ۴ ساله وجود ندارد.  تسهیلات مراقبت از کودکان به عنوان یک حوزه سیاستی تحت مسئولیت وزارت امور اجتماعی است.

  • امکانات سازماندهی شده زیر در دسترس است:

 گروه های بازی: این گروه ها برای همه کودکان دو تا چهار ساله باز است.  بچه‌ها معمولاً هفته‌ای دو بار در گروه‌های بازی حضور می‌یابند، به مدت دو تا سه ساعت در هر بازدید.  هدف اصلی گروه های بازی اجازه دادن به کودکان برای ملاقات و بازی با سایر کودکان و تحریک رشد آنها است.

 مدارس پیش دبستانی: تعداد فزاینده‌ای از گروه‌های بازی برنامه‌های تحریک رشد را ارائه می‌دهند و تمرکز آموزشی بیشتری دارند.  این «مدارس پیش دبستانی» به ویژه برای کودکانی در زمینه های محروم (فرزندان والدین با سطح تحصیلات پایین و در معرض خطر آسیب های زبانی) در نظر گرفته شده است.  هدف اصلی پیشگیری و کاهش مشکلات آموزشی، به ویژه در حوزه توسعه زبان است.

 مهد کودک های روزانه: این مهدکودک ها برای کودکان شش هفته تا چهار سال سرو می شوند.  وظیفه اصلی آنها مراقبت از کودکان است تا به والدین اجازه کار بدهند.  آنها مراقبت روزانه از کودکان و فرصت هایی برای ملاقات و بازی با کودکان دیگر را فراهم می کنند.

اخیراً قانون جدیدی به اجرا گذاشته شده است که شامل قوانینی در مورد کیفیت مهدکودک های روزانه و گروه های بازی است.  نسبت کودک به کارکنان برای مراقبت از نوزاد به یک مراقب به ازای هر سه کودک کاهش یافته است.  همچنین تمرکز بیشتری روی رشد کودک وجود دارد.  به همه کودکان یک مربی اختصاص داده شده است.  کارکنان تمام روز مهد کودک و گروه بازی باید به زبان هلندی مسلط باشند و حداقل استانداردهای مهارت زبان را رعایت کنند.

آموزش ابتدایی

 آموزش ابتدایی در هلند شامل آموزش ابتدایی اصلی و آموزش حمایتی یادگیری (“جریان اصلی – پلاس”) است.  برنامه آموزش ابتدایی شامل هشت سال آموزش از سن ۴ تا ۱۲ سالگی است.  آموزش اجباری از سن پنج سالگی شروع می شود، اما کودکان می توانند از سن چهار سالگی به مدرسه ابتدایی بروند.  در سال تحصیلی ۲۰۱۸/۲۰۱۹، ۶۴۷۴ مدرسه ابتدایی برای ۱۴۴۰۴۵۱ دانش آموز وجود داشت.

برنامه درسی آموزش ابتدایی در هلند وجود دارد. این شامل:

 اهداف اصلی، که نشان می دهد چه موضوعاتی باید در طول هشت سال در مدرسه ابتدایی تدریس شود.

 سطوح مرجع، که نشان می دهد کودکان در پایان دبستان باید چه سطحی را در زبان و حساب کسب کنند.

 یک آزمون اجباری برای همه کودکان در بالاترین کلاس آموزش ابتدایی.  این امتحانی نیست که باید قبول شود، بلکه معیاری برای سنجش سطح زبان و حساب است.  همچنین به مدرسه و کودک مشاوره برای بهترین نوع آموزش متوسطه در سال تحصیلی بعدی ارائه می دهد.

 برای کودکان کوچکتر (سن ۴ تا ۵ سال)، دستورالعمل هایی وجود دارد که شامل اهدافی است که باید تا پایان مهدکودک به آنها دست یافت.

آموزش متوسطه

 به طور متوسط، فراگیران در هنگام ورود به دوره متوسطه ۱۲ ساله هستند.  در سال تحصیلی ۲۰۱۸/۲۰۱۹، ۶۳۸ مدرسه متوسطه وجود داشت که برای ۹۷۴۹۱۱ دانش آموز سروکار داشتند.  آموزش متوسطه شامل مدارسی می شود که آموزش های پیش دانشگاهی (VWO)، آموزش متوسطه عمومی (HAVO)، آموزش پیش حرفه ای (VMBO) و آموزش عملی (طرفدار) ارائه می دهند.  VMBO شامل چهار مسیر یادگیری است:

  • برنامه پایه پیش حرفه ای (BL)
  • برنامه پیش حرفه ای مدیریت میانی (KL)
  • برنامه ترکیبی نظری و پیش حرفه ای (GL)
  • برنامه نظری (TL).

 فراگیران VMBO می توانند پشتیبانی یادگیری اضافی (LWOO) دریافت کنند.  پس از VMBO، در سن متوسط ​​۱۶ سال، فراگیران می توانند به آموزش حرفه ای متوسطه (MBO) منتقل شوند.  کسانی که برنامه تئوری را تکمیل کرده اند نیز می توانند به HAVO منتقل شوند، که به عنوان آمادگی برای آموزش عالی حرفه ای (HBO) در نظر گرفته شده است.  VWO برای آماده سازی فراگیران برای آموزش پژوهش محور (دانشگاه WO) در نظر گرفته شده است.  با این حال، در عمل، فارغ التحصیلان VWO نیز به HBO منتقل می شوند.  انواع مدارس از نظر مدت زمان برنامه هایشان متفاوت است: VMBO چهار سال، HAVO پنج سال و VWO شش سال طول می کشد.

فراگیران باید به مدت ۱۲ سال تحصیلی کامل (از سن پنج سالگی به بعد)، تا پایان سال تحصیلی که در آن ۱۶ ساله می شوند، به طور تمام وقت در مدرسه حضور داشته باشند.

 از آگوست ۲۰۰۷، جوانان زیر ۱۸ سال که تحصیلات اجباری را به پایان رسانده اند اما مدرک اولیه را کسب نکرده اند، موظف به ادامه تحصیل هستند.  آنها باید مدرک پایه را کسب کنند – یعنی حداقل یک دیپلم در سطح متوسطه عمومی (HAVO)، پیش دانشگاهی (VWO) یا حرفه ای (MBO-2).

تحصیلات پس از متوسطه

سیستم تحصیل در هلند

 پس از VMBO و HAVO، فراگیران می توانند به آموزش حرفه ای متوسطه (MBO) منتقل شوند.  MBO شامل آموزش حرفه ای محدود به مدرسه (BOL) و برنامه های بلوک یا کارآموزی با اجزای کاری (BBL) است.  دوره های MBO در چهار زمینه موضوعی (اقتصاد، فناوری، کشاورزی، و مراقبت های شخصی و اجتماعی / مراقبت های بهداشتی) ارائه می شود.  دوره ها را می توان در چهار سطح مختلف صلاحیت گذراند:

  • دستیار کارگر (سطح ورودی/سطح ۱)
  • آموزش حرفه ای پایه (سطح ۲)
  • آموزش حرفه ای (سطح ۳)
  • آموزش مدیریت میانی یا تخصصی (سطح ۴).

 از میان تمامی شاخه های آموزشی هلند، بخش MBO نزدیک به بازار کار است.  کالج های MBO تماس مکرری با شرکت ها و سازمان هایی دارند که در آن فراگیران تجربه کاری کسب می کنند.  سازمان‌های تجاری و صنایع منطقه‌ای در مورد کیفیت و محتوای دوره‌های ارائه شده با دانشکده‌ها ارتباط برقرار می‌کنند.  این رابطه بین کالج ها و شرکت ها بسیار مهم است تا اطمینان حاصل شود که آموزش ارائه شده در کالج ها پاسخگوی تقاضاهای بازار کار است.

 پس از HAVO یا VWO، فراگیران ممکن است به آموزش عالی منتقل شوند.  هلند دارای یک سیستم آموزش عالی باینری است، به این معنی که دو نوع برنامه وجود دارد: برنامه های تحقیقاتی (WO)، که در دانشگاه های تحقیقاتی ارائه می شود، و برنامه های عملی (HBO) که در دانشگاه های علوم کاربردی ارائه می شوند.  تمایز بین این دو نوع مهم است، زیرا شرایط پذیرش، محتوا و طول برنامه های مدرک و همچنین مدارک اعطا شده را تعیین می کند.

 پذیرش در HBO نیاز به مدرک HAVO یا MBO-4 دارد.  پذیرش در WO نیاز به مدرک VWO دارد.  برنامه لیسانس HBO چهار سال طول می کشد، در حالی که برنامه لیسانس WO سه سال طول می کشد.  سیستم آموزش عالی هلند برنامه های کاردانی، کارشناسی، کارشناسی ارشد و دکتری را ارائه می دهد.  برنامه های دو ساله مدرک کاردانی نسبتا جدید هستند (۲۰۰۶) و در ابتدا بخشی از برنامه های لیسانس HBO بودند.  از سال ۲۰۱۳، آنها وضعیت مستقل تری را در برنامه های کارشناسی به دست آورده اند.

 آموزش ویژه

 اگرچه آموزش فراگیر در مدارس عادی ترویج و تحریک می شود، مدارس ویژه گاهی در موقعیتی هستند که بهترین حمایت را ارائه می دهند.  انتخاب مدارس ویژه والدین نیز باید مورد احترام قرار گیرد.

 تقریباً چهار نوع از یادگیرندگان با نیازهای آموزشی ویژه وجود دارد که می توانند در مدارس ویژه شرکت کنند:

  • یادگیرندگان دارای اختلال بینایی یا دارای چند ناتوانی از جمله اختلال بینایی
  • یادگیرندگان با اختلالات شنوایی و/یا اختلالات ارتباطی (به دلیل مشکلات شنوایی، زبانی یا گفتاری یا اوتیسم)، یا زبان‌آموزان دارای چند ناتوانی از جمله اختلال شنوایی، زبان یا گفتار
  • یادگیرندگان با ناتوانی های جسمی و/یا ذهنی و/یا با یک بیماری جسمی مزمن مانند صرع
  • دانش آموزان مبتلا به اختلالات روانی یا رفتاری.

 افزایش تعداد فراگیران در دوره پس از اجرای قانون مراکز تخصصی و فقدان خروجی قابل مشاهده از نظر صلاحیت برای آموزش استثنایی ابتدایی و متوسطه، منجر به قانون کیفیت آموزش ویژه (ثانویه) شد.  اهداف اصلی این قانون عبارتند از:

  • ارتقاء دستاوردها در آموزش و پرورش استثنایی (راهنمای)؛
  • افزایش کیفیت آموزشی در آموزش استثنایی؛

 اطمینان حاصل شود که مدارس ویژه یک برنامه چشم انداز توسعه ای برای همه یادگیرندگان ترسیم می کنند.  این طرح، در میان چیزهای دیگر، باید یک مقصد نتیجه بلندمدت را پیش‌بینی کند و به نیازها و حمایت‌های خاص یادگیرنده توجه کند.

 آموزش ویژه متوسطه بر اساس سه نمایه مرتبط با نتیجه فراگیران ساخته شده است:

  • آموزش مداوم
  • بازار کار
  • فعالیتهای روزمره.

 به منظور حفظ ارتباط با جریان اصلی آموزش ابتدایی و متوسطه، استانداردهای کیفی – اهداف اصلی – تدوین شده است.  اینها عمدتاً، و در صورت امکان، بر اساس اهداف اصلی آموزش جریان اصلی است و با نیازهای گروه‌های مختلف سازگار است.

آموزش متناسب با سیاست

سیستم آموزش در هلند

 هدف آموزش مناسب این است که بهترین زمینه آموزشی مناسب را برای همه فراگیران فراهم کند، که ممکن است آموزش عمومی یا ویژه باشد.  این بدان معناست که فراگیران با نیازهای آموزشی ویژه می توانند در مدارس عادی با پیروی از برنامه های اصلی و در عین حال حمایت خاص مورد نیاز خود را دریافت کنند.  به این ترتیب آموزش سفارشی تر می شود.  بنابراین ضروری است که مدارس معمولی به طور فشرده با مدارس آموزش استثنایی و سایر موارد همکاری کنند.  اتحاد مدارس منطقه ای برای این منظور تشکیل شد.

 والدین فرزند خود را – با یا بدون نیازهای آموزشی خاص – در مدرسه معمولی به انتخاب خود ثبت نام می کنند.  مدرسه موظف است یک برنامه آموزشی مناسب در مدرسه کاربردی یا مدرسه دیگری در اتحاد مدرسه منطقه ای ایجاد کند.

 اتحادهای مدارس منطقه ای روش های ارزیابی آموزشی خود را (به جای یک روش سراسری) برای پذیرش در آموزش ویژه دارند.  نتایج فرآیند ارزیابی می تواند منجر به اعلام پذیرش در آموزش ویژه شود.  اظهارنامه پذیرش حداقل یک سال اعتبار دارد.  اتحاد مدرسه منطقه ای معیارهایی را برای مدت و بررسی اعلامیه تعیین می کند.  تصمیم گیری در مورد اعلامیه توسط یک تیم چند رشته ای گرفته می شود.  قانون ملزم به حضور دو کارشناس در فرآیند ارزیابی است.  یکی از کارشناسان باید متخصص عمومی آموزش استثنایی یا روانشناس باشد.  کارشناس دیگر توسط مدرسه یا اتحادیه مدرسه منطقه ای انتخاب می شود.

 پس از پذیرش، مدارس موظف به ارائه یک طرح توسعه فردی هستند که نتایج مورد انتظار و اهداف آموزشی را برای آن یادگیرنده توصیف می کند.  نشان دهنده سطحی است که یادگیرنده می تواند به آن دست یابد و حمایتی که برای دستیابی به آن نیاز دارد.  والدین باید با برنامه توسعه موافقت کنند.

سخن پایانی

در این مقاله شما عزیزان را با سیستم تحصیلی هلند آشنا کردیم. افرادی که خواهان ادامه تحصیل برای کودکان و نوجوانان خود در این کشور هستند باید اطلاعاتی دقیق تری داشته باشند. برای اطلاع بیشتر با مشاوران استادی پلن تماس حاصل پیدا کیند.

۱
۲
۳
۴
۵
میانگین امتیازات ۵ از ۵
از مجموع ۱ رای

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *